سنگ نگاری، ژئوشیمی و جایگاه زمین ساختی- ماگمایی سنگ های نفوذی شمال شرق سنقر (کردستان)

توده­های نفوذی شمال­شرق سنقر بخشی از توده­های نفوذی زون سنندج - سیرجان را تشکیل می­دهند. بر­اساس مشاهدات صحرایی و بررسی­های میکروسکوپی، منطقه­ی مورد بررسی از دو دسته، سنگ­های توده­ای (گابرو هورنبلنددار، سنگ­های حدواسط و اسیدی) و دایک­­ها (گابرو پیرکسن­دار) تشکیل شده­اند. با توجه به بررسی­های کانی­شناسی و ژئوشیمیایی، این مجموعه گرانیتوئید­ی از نوع i، آهکی-قلیایی و متا­آلومین است. با توجه به روند تغییرات نمودارهای عناصر اصلی و فرعی در برابر یکدیگر فرایند تبلور جدایشی مهمترین عامل تشکیل­دهنده­ی سنگ­های توده­ای منطقه است. تغییرات نسبت zr/nb و la/yb در این سنگ­ها نشان­دهنده­ی دو خاستگاه متفاوت اسپینل لرزولیت تا گارنت لرزولیت (سنگ­های توده­ای) و اسپینل لرزولیت (دایک­ها) است. هم­چنین، نسبت th/ta در گستره­ی 20-6 و غنی­شدگی از عناصر lile و lree نسبت به hfse و hree از شواهد تشکیل ماگما در یک محیط وابسته­به فرورانش در حاشیه­ی فعال قاره است.